مرگ گاهی مرا در آغوش میکشد...
مرگ زیباترین سرود را میخواند...
مرگ در خیالم نغمه ای را دارد...
مرگ احساس رهایی دارد...
مرگ حی من در واژه است...
مرگ یک لحظه ی بی پایان است...
جان من مرگ نرو ...جان مرابا خود ببر...
مرگ ای احساس پرواز سراب...

من همینجا با تو ام جانم بگیر و جان ببر...
مرگ درک من تویی در لحظه های بی کسی...
من ترانه از تو دارم ..شعر من با خود ببر...
مرگ ای تنها ترین اکسیر من...
جرعه ای از شعر من مینوش یا با خود ببر..مرگ هم عرصه بایستگی از زندگی است...
مرگ ای تنها ترین سرباز من با من بجنگ...
مرگ تو بخشش به من داری بدان...
من اسیره زنده ام...با من بمان تا زنده ای...
مرگ من با تو ندارم هیچ حتی تعارفی...
مرگ من را بوسه ای کن..ای قشنگیه شبم..
یک شبی بامن بخواب ومرگ را از من بگیر...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: